مقدمه روابط انسانی که به مناسبات متقابل افراد در سازمان‌ها اشاره دارد و جزیی از سرمایه اجتماعی است،
از اوایل قرن بیستم و بعد از نتایج تحقیقات «التون مایو»در کارخنجات هاثورن اهمیت فوق‌العاده یافت و به‌عنوان نظریه مدیریت روابط انسانی مطرح و مورد قبول جدی قرار گرفت و معلوم نمود که حاکم بودن روابط انسانی مناسب و دوستانه،در محیط کار زمینه انگیزش و رشد و توسعه را فراهم می‌سازد و میل به زیستن و کار و تلاش را افزایش می‌دهد و در نهایت منجر به مسئولیت‌پذیری،مشارکت و مسئولیت ثمربخش فرد در راه انجام وظایف محوله و دست‌یافتن به اهداف سازمان می‌گردد.
-سازگاری با خود و دیگران -درک متقابل از دیگران -انتظارات و پیش‌داوری‌ها -روحیه برد و باخت -فرار از واقعیت -توجه دقیق به نظام ارزش‌های اعضای سازمان -خودمداری -انعطاف‌پذیری و قبول انتقادهای منطقی دیگران -عدم‌آمادگی برای تغییر -داشتن نگرش منفی -عدم‌همکاری سرپرستان با طرح‌های بهسازی و تقویت روابط انسانی -انگیزش در روابط انسانی در سازمان: یکی از مباحث اساسی که در مدیریت روابط انسانی و رفتار سازمانی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و موجب ایجاد روابط مطلوب و اثربخش می‌گردد،ایجاد انگیزه است.
-نیاز به روابط و وابستگی اجتماعی -نیاز به قدرت
نظریه انتظار: expectace (دیوید روروم) نظریه انتظار بر این تفکر استوار است که میزان انگیزه تلاشی که فرد برای تحقق یک هدف به عمل می‌آورد با انتظارات(اجباری-مکلف-اجباری)یا به‌عبارت دیگر برآوردهای احتمالی آنان از کار و نتایج آن و این‌که پس از پایان کار چه پاداش احتمالی دریافت خواهد کرد و تا چه حد به هدف‌های مورد انتظار خود می‌رسد بستگی دارد و موجب ایجاد انگیزه برای او می‌شود..
مهارت‌های ارتباطی و رفتار سازمانی اساسی برای موفقیت در هر سازمانی هستند. این مهارت‌ها شامل عناصر زیر می‌شوند:
1. مهارت‌های ارتباطی:
ارتباطات موثر و صحیح، شامل مهارت‌های گفتاری و نوشتاری، توانایی گوش دادن فعالانه، و توانایی ایجاد و حفظ ارتباطات سالم با همکاران و مدیران، از مهارت‌های اصلی ارتباطی محسوب می‌شوند.
2. مهارت‌های همکاری و تیمی:
توانایی کار در تیم، مدیریت تعارض، تسهیل همکاری و هماهنگی، و قدرت ایجاد روابط مثبت با اعضای دیگر تیم، از جمله مهارت‌های مهم رفتاری در سازمان است.
3. مهارت‌های رهبری:
برجسته کردن مهارت‌های انگیزشی، تسهیل نقد و تحلیل سازنده، توانایی تصمیم‌گیری و حل مسائل، و قدرت ایجاد راهنمایی و رهبری برای تیم، به عنوان مهارت‌های کلیدی رهبری در سازمان محسوب می‌شوند.
4. مهارت‌های اداری و زمان‌بندی:
توانایی مدیریت زمان، برنامه‌ریزی موثر، مهارت در مدیریت پروژه‌ها و وظایف روزمره، و تسلط بر فنون مدیریت اداری، به عنوان مهارت‌های کلیدی اداری در سازمان مورد نیاز است.
5. مهارت‌های حل مسئله و تصمیم‌گیری:
توانایی تجزیه و تحلیل مسائل، ارزیابی گزینه‌ها، تصمیم‌گیری از روی اطلاعات معتبر، و توانایی اجرای تصمیمات اثربخش، از مهارت‌های حیاتی در محیط سازمانی هستند.
مهارت‌های ارتباطی و رفتار سازمانی، به عنوان بخشی اساسی از توانمندی‌های هر فرد در محیط کاری، به صورت زیر توضیح داده می‌شود:
6. مهارت‌های مذاکره و تعامل:
توانایی مذاکره و تعامل موثر با همکاران، مدیران و افراد دیگر در سازمان، از جمله مهارت‌هایی است که به فرد کمک می‌کند تا در مواقع مختلف مانند حل اختلاف، توافق و یا همکاری‌های مشترک، بهترین عملکرد را از خود نشان دهد.
7. مهارت‌های انعطاف‌پذیری و تطبیق:
توانایی سازگاری با تغییرات، مدیریت استرس و انعطاف در برابر شرایط مختلف، از مهارت‌هایی است که به فرد کمک می‌کند تا در مقابل چالش‌ها و مواقع دشوار، بهترین پاسخ را ارائه دهد و به پیشرفت شخصی و سازمانی بیشتری دست یابد.
8. مهارت‌های ارزیابی و بازخورد:
توانایی ارزیابی خود و دیگران، ارائه بازخورد سازنده و دریافت بازخورد به عنوان یک فرآیند مداوم برای بهبود عملکرد، از جمله مهارت‌هایی است که در توسعه شخصی و حرفه‌ای کاربرد دارد.
9. مهارت‌های مدیریت ناسازگاری و تعارض:
توانایی مدیریت و حل ناسازگاری و تعارض در سازمان، به عنوان یک مهارت بحرانی محسوب می‌شود که به فرد کمک می‌کند تا در مواجهه با نظرات متضاد و تعارض‌های ممکن، به راهکارهای مناسب دست یابد و صلح‌آمیزی را حفظ کند.
10. مهارت‌های ارتباطات بین‌فردی:
توانایی برقراری ارتباطات مثبت و سازنده با همکاران و مدیران، از جمله مهارت‌های اساسی است که برای رشد حرفه‌ای و اجتماعی فرد بسیار مهم است و به ارتقای کارایی و هماهنگی در سازمان کمک می‌کند.
این مهارت‌ها باعث تقویت توانایی‌های فرد در محیط کاری می‌شوند و به ارتقای عملکرد شخصی و تیمی کمک می‌کنند. به طور کلی، تسلط بر این مهارت‌ها می‌تواند به دستیابی به موفقیت‌های بیشتر و بهبود کیفیت زندگی شغلی کمک کند.
